Alixe in Wanderland

De Bruggeskeswandeling in Ravels stond al een tijdje op ons verlanglijstje. Anderhalf jaar geleden waren we al eens in Ravels voor het Grave Ravenpad. We vonden het toen al een heel mooi gebiedje dus wilden zeker nog een keertje terug komen. Ondertussen is Alixe een beetje groter geworden en kan ze al wat meer kilometertjes aan. Daarom besloten we onlangs om ons aan de Bruggeskeswandeling te wagen.   Een echte kinderwandeling is dit dus niet, maar het zoeken naar de bruggetjes en de kronkelweggetjes, waar deze wandeling voor 95% uit bestaat, zorgden voor genoeg afwisseling en uitdaging.  De wandeling is ook voor 99% onverhard, enkel het kleine stukje langs het kanaal is wel verhard. Het was mijn minst favoriete stukje, als je het kaartje bekijkt dat je online kan vinden merk je dat je dit stuk gemakkelijk kan afsnijden.  Het is een hele mooie wandeling. 10km lang wandel je door de gewestbossen, over stukjes heide, langs kleine vennetjes, door dennenbos en dan weer door loofbos. Je komt

In het noorden van de Gard, tussen Cal en Bouquet, heeft het riviertje Valat de Séguissous een prachtige canyon uitgesleten. Je wandelt er door de rivierbedding, langs natuurlijke waterbassins, van kleine naar grotere watervalletjes. Het water is er helderblauw en het lijkt alsof je ergens in een paradijs terecht gekomen bent, dit zijn les Petites Aiguières. Na enig opzoekwerk bleek dat het geen evidente wandeling zou worden. Via een verslag van iemand vonden we de coördinaten waar we de auto konden parkeren. Van daaruit wandelden we over een relatief gemakkelijk pad richting de rivierbedding. Het laatste stuk was echter enorm steil en lag bezaaid met losse stenen, hier vond de eerste uitschuiver al plaats. Enige voorzichtigheid is dus geboden. Toen we bij de rivierbedding aankwamen, zagen we meteen het helderblauwe water. Adembenemend mooi, onze tocht was voor mij op dat moment al geslaagd. Dit had ik nog nooit gezien. Een witte, kalkachtige bodem met helderblauw water, kleine poeltje

Tijdens onze laatste vakantie in het zuiden van Frankrijk bezochten we een prachtig natuurgebied op 8km van Montpellier. L'étang du Méjean is een beschermd stukje natuur dat letterlijk tussen de zee en het land ligt, een lagune met een eigen typische fauna en flora.  Je kan er naar hartenlust wandelen via de verschillende routes die er voor je zijn uitgestippeld. Op plankenpaadjes en smalle weggetjes wandel je langs prachtige rietvelden, zilte plassen, vijvers, kreken en moerasgronden.    Via educatieve borden leer je meer over hoe het gebied ontstaan is en welke dieren er nu nog leven.  Het is een heel mooi gebied dat je zeker gezien moet hebben. Je ziet er ooievaars maar ook flamingo's en andere watervogels. In de kijkhutten kan je ze in alle rust observeren, maar ook langs de smalle paadjes passeer je regelmatig langs stukjes water waar je deze mooie vogels kan zien. Hou je ogen dus zeker open want ook tussen het riet kan je prachtige vogels spotten. L'étang du Méjean is

Op het strand langs de vloedlijn kuieren en op zoek gaan naar de mooiste schelpjes, dat vinden we echt super leuk. We komen vaak terug naar huis met zakken vol prachtige strandvondsten, die we hier thuis zorgvuldig bewaren. Een tijdje terug besloten we onze zoektocht wat uitdagender te maken en gingen we eens op zoek naar haaientanden.  Op een droge, maar ietwat winderige zondagochtend reden we naar Nieuwvliet in Nederland. Daar zou de kans redelijk groot zijn op het vinden van haaientanden. Zowel op het strand als bij de Verdronken Zwarte Polder besloten we onze kans te wagen. We zochten op voorhand even op wanneer het eb en vloed zou zijn, zodat we toch een beetje rekening konden houden met de getijden tijdens onze zoektocht. Het meest ideale scenario is om vlak na vloed te beginnen zoeken, aangezien de zee dan wegtrekt van het strand en haar prijzen blootgeeft. Ook wanneer het flink gewaaid of gestormd heeft, is de kans groter op spectaculaire vondsten.    We parkeerden ons in de bu

"Wandelen." Wanneer we het woord nog maar uitspreken, horen we meestal meteen gezucht van Alixe. Ze is het wandelen wel echt beu na twee coronajaren. Toch blijft het iets dat wij wel heel graag doen. In mijn zoektocht naar leuke activiteiten om samen met je kind in de natuur te doen, kwam ik vorig jaar een geweldig adresje tegen.  Aan de rand van de bossen rondom de abdij van de Trappisten, op de grens tussen Brecht en Malle, vind je de 3-boomkesberghoeve , een manege waar ponywandelingen worden aangeboden door Greet. Vanaf 3 jaar mogen kindjes op een pony zitten, deze lieve viervoeter wordt dan aan de hand door jullie meegenomen tijdens de boswandeling. Wanneer jullie zelf geen ervaring hebben met paarden of pony's, is het ook mogelijk om een begeleider van de manege mee met jullie te laten wandelen. Samen ga je zo een uurtje op pad. Lijkt dat je lang? Geloof me, het uur vliegt echt voorbij. Het stuk bos zelf is echt heel erg mooi, je wandelt over kronkelende zandweggetj

Een tijdje terug waren we op weekend in Vielsalm. We hadden niet echt het beste weer mee maar toch besloten we er op uit te trekken om de streek te verkennen. Om onze voeten toch een beetje droog te houden gingen we op zoek naar een wandeling met plankenpaadjes. Zo kwamen we uit bij La Fagne de Chi Fontaine in Bovigny.   De wandeling vertrekt aan de kerk van Bovigny. Je wandelt het dorpje uit en al snel sla je linksaf het natuurgebied in. De wandeling is perfect op kindermaat, ongeveer 4,5km. Ze bestaat voor de helft uit plankenpaadjes die door het moerasgebied kronkelen. Je komt langs mooie vennetjes en idyllische uitkijkpunten. Op de plankjes vind je hier en daar een houten paddenstoel, zouden er dan toch kabouters in de buurt zijn?   Het moerasgebied vonden we erg mooi. Er groeien veel zeldzame planten en de plankenpaadjes liepen langs prachtige dennenbomen en dwars door het moeras. Blijf zeker op de plankjes zodat je de ondergrond niet stuk maakt. Hier en daar werd het een beetje a